Τα κάλαντα του Λαζάρου

– Πού ’σαι Λάζαρε, πού είναι η φωνή σου
που σε γύρευε η μάνα κι η αδερφή σου.
– Ήμουνα στη γη, στη γη βαθιά χωμένος
κι από τους εχθρούς, εχθρούς βαλαντωμένος.

Βάγια, βάγια των βαγιών,
τρώνε ψάρια, τον κολιόν
και την άλλη Κυριακή,
ψήνουν το παχύ αρνί.

Τα  κάλαντα το Σάββατο του Λαζάρου τραγουδιούνται σε ελάχιστες πλέον περιοχές, ενώ παλιότερα ήταν από τα πιο ζωντανά έθιμα και έδιναν ιδιαίτερο τόνο στις μικρές κοινωνίες.
Σκεφτήκαμε σήμερα να γυρίσουμε στις γειτονιές και να θυμίσουμε σε όλους αυτό το παλιό έθιμο που τείνει να εκλείψει!!

Τα κάλαντα στον αντιδήμαρχο κ Γκότση!

Στον κ. Θεοδώρου και στους δασκάλους του 1ου Δ.Σ.
που μας υποδέχτηκαν με χαρά και τους ευχαριστούμε πολύ!!