Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

25η Μαρτίου!

Οι φετεινές μας κατασκευές!!



Τα κορίτσια μας έφτιαξαν υφασμάτινες ποδιές!

Άπλωμα στον ήλιο να στεγνώσουν!


και μετά χορός "Κίνησε η Γερακίνα...."



Το κρυφό σχολειό!

Ο χορός του Ζαλόγγου!

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2016

Το παραπονεμένο ελεφαντάκι


Σήμερα διαβάσαμε το παραπονεμένο ελεφαντάκι , ένα βιβλίο για την διαφορετικότητα και την αποδοχή του διαφορετικού , ένα θέμα πολύ επίκαιρο.
Στην ιστορία αυτή του Τριβιζά, το ελεφαντάκι που διαφέρει από τα άλλα λόγω της μακριάς του προβοσκίδας επιλέγει τη φυγή και βρίσκει έναν τόπο όπου η διαφορετικότητα δεν είναι ντροπή και όπου γίνεται αποδεκτό από όλους!
 Στην συνέχεια το ζωγραφίσαμε και φτιάξαμε ένα βιβλίο


Το βιβλίο μας  σε ηλεκτρονική μορφή μπορείτε να το δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο!

                                   TO ΠΑΡΑΠΟΝΕΜΕΝΟ ΕΛΕΦΑΝΤΑΚΙ

                     http://www.flipsnack.com/FEA8D9B8B7A/fdu9sxcxe.html

Τρίτη 15 Μαρτίου 2016

Καλή Σαρακοστή!

                                     Την κυρα-Σαρακοστή που 'ναι έθιμο παλιό
      οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν με αλεύρι και νερό.

        Για στολίδι της φορούσαν στο κεφάλι ένα σταυρό
     και το στόμα της ξεχνούσαν γιατί νήστευε καιρό.

           Και τις μέρες της μετρούσαν με τα πόδια της τα εφτά
      κόβαν ένα τη βδομάδα μέχρι να 'ρθει η Πασχαλιά.


Η Κυρά Σαρακοστή με ζυμάρι!


Η τρισδιάστατη Κυρά Σαρακοστή από το e-children
                                     




Σάββατο 12 Μαρτίου 2016

Αποκριάτικο πάρτυ!!!

Ξεκίνημα με λιχουδιές που μας έφτιαξαν οι μαμάδες μας!!

Face painting από την Λία Βουλγαρίδου!!











Χορός, παιχνίδι και πολύ κέφι!!!









                                                       
                                         

Απ΄ όλους εμάς καλή Αποκριά!!!

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Χαρταετοί στον ουρανό!


Χαρταετοί στον ουρανό 

(Ρένα Καρθαίου)

Κάθε Καθαρή Δευτέρα
ανοιξιάτικέ μου αέρα,
στα παιδιά μας λες: εντάξει
ο αετός σας θα πετάξει.
Φύσα αγέρα λεβεντιά
παίξ’ αετό με τα παιδιά
φεύγει ο αετός ψηλά
και στον άνεμο μιλά.
Φρρρ! Ακολουθούν κι άλλοι,
πιο μικροί και πιο μεγάλοι.
Ένας χάρτινος στρατός
ξάφνου κολυμπάει στο φως.
Του αγέρα οι καλεσμένοι,
τα πολύχρωμα ντυμένοι,
παν σε ουρανού γιορτάσι,
σκουλαρίκια, ουρά, κεφάλι.
Φύσα, λεβεντιά μου αγέρα!
Κάθε Καθαρή Δευτέρα,
των παιδιών ψυχή και νους
χαρταετούς στους ουρανούς









Τρίτη 8 Μαρτίου 2016

Ο Μίκυ και η Μίνι!!Η ιστορία του Αρλεκίνου!



                                       
                                         
                                           Η ιστορία του Αρλεκίνου 
                           blogs.sch.gr/3niparcha/files/2012/.../H-ISTORIA-TOY-ARLEKINOY.pd...
Μια φορά κι έναν καιρό στην πόλη με τις γόνδολες, τη Βενετία, ζούσε ένα φτωχό παιδάκι, ο Αρλεκίνος. Τις μέρες της Αποκριάς, στη Βενετία γιορτάζουν το καρναβάλι με παρελάσεις και γιορτές. Όλοι ντύνονται μασκαράδες και κρυμμένοι πίσω από τις μάσκες τους γλεντάνε μέχρι το πρωί. Ο μικρός Αρλεκίνος, κάθε απόγευμα, καθόταν στο παράθυρο, έβλεπε τους γελαστούς μασκαράδες που περνούσαν παρέες παρέες κάτω από το σπίτι του και μερικές φορές ένα δάκρυ κυλούσε στο μαγουλάκι του. Θυμόταν πώς ντυνόταν κι αυτός μασκαράς μαζί με τον πατέρα του και τη μητέρα του και κάνανε βόλτες στην πλατεία το Αγίου Μάρκου με τα περιστέρια. Τώρα πια όλα ήταν διαφορετικά ! Ο πατέρας είχε πεθάνει και η καημένη η μητέρα του με μεγάλη δυσκολία κατάφερνε να πληρώνει τα έξοδά τους. Σκούπιζε, λοιπόν, το δάκρυ του και χαιρετούσε τους γελαστούς μασκαράδες που του φώναζαν να κατέβει μαζί τους στο γλέντι. Η μαμά του είδε το κρυφό δάκρυ του Αρλεκίνου και ανέβηκε στη σοφίτα αποφασισμένη να βρει κάτι, έστω κι ένα παλιό ρούχο, για να μασκαρέψει το λυπημένο παιδί της. Κάτι μικρά κουρελάκια από υφάσματα της έδωσαν την ιδία ! Τα μάζεψε όλα, πήρε τα ραφτικά της και δούλεψε μέχρι το πρωί. Ένωσε τα μικρά κομματάκια, έκανε ένα μεγάλο πολύχρωμο πανί και μ’ αυτό έραψε μια φανταχτερή στολή, που άλλη δεν είχε ξαναγίνει ! Ξύπνησε χαρούμενη το Αρλεκίνο και τον έντυσε με τη στολή. Φούντωσε τα κατσαρά καστανά μαλλάκια του παιδιού και, σαν τελευταία πινελιά, άνοιξε δυο τρύπες με το ψαλίδι της σε μια μαύρη βελούδινη λωρίδα και την έδεσε στα μάτια του παιδιού για μάσκα ! Το αποτέλεσμα ήταν θαυμάσιο ! Ευτυχισμένος ο Αρλεκίνος, με τα δάκρυα απ’ τα παράπονα να λάμπουν στα ματάκια του, έδωσε ένα σκαστό φιλί στη μανούλα του και έτρεξε στην πλατεία. Τα πυροτεχνήματα έλαμπαν στον ουρανό και τα παιδιά μάζευαν καραμέλες και σοκολάτες που πετούσαν οι άρχοντες από τα μπαλκόνια. Όταν έφτασε στην πλατεία ο Αρλεκίνος, όλοι θαύμαζαν τη φορεσιά του, κι εκείνος χαρούμενος άρχισε να χορεύει χωρίς να φανερώνει ποιος είναι. -Ποιος είσαι; τον ρωτούσαν πολλοί. Είσαι από τη Βενετία; Που αγόρασες αυτή τη θαυμάσια στολή; Ο Αρλεκίνος χαμογελούσε και κρατούσε καλά φυλαγμένο το μυστικό του, ώσπου μια κοπελίτσα τού άρπαξε τη μάσκα. -Είναι ο Αρλεκίνος ! φώναξαν κάποιοι ξένοι. -Αυτός είναι ο βασιλιάς του καρνάβαλου, φώναξαν όλοι μαζί και του πρόσφεραν φρούτα και γλυκά χορεύοντας χαρούμενοι γύρω του. Ο Αρλεκίνος χόρεψε ξέφρενα όλη νύχτα και το πρωί γύρισε στο σπίτι του φορτωμένος με γλυκά. Ένας χρόνος πέρασε. Την επόμενη χρονιά, μόλις πλησίαζε η Αποκριά, όλοι έτρεξαν στη μητέρα του Αρλεκίνου και πλήρωναν όσο όσο για να ράψουν μια πολύχρωμη φορεσιά αρλεκίνου!